Dziecko

Myśl moja czasem kilka lat wstecz przeskoczy.
Wtedy przypominam sobie co cieszyło moje oczy.
Każdy szczegół odnawia się kolorowo w pamięci.
Zaciera się teraźniejszość i lata dzieciństwa nęci.

Wspominam czasem jak dzieckiem bywałem.
Klocki drewniane sobie składałem.
Kleiłem zamki i budowle w śniegu.
Rozbawiony, rozpromieniony w nieustającym biegu

Wszystko było chwilą porwaną dla zabawy.
Zmową z kolegami na kolejne wyprawy.
Kąpiele w ciepłej wodzie, ogrzanej słońcem
Powroty do domu stawały się zabawy końcem.

Wysokie trawy, wodne stawy, głębokie rowy.
Spokojnie ,bez przerwy pasące się krowy.
Chmary motyli, pomalowane kolorowe cudeńka.
Niewinne i piękne jak dziecięce serdeńka.

Samotne wędrówki zimowymi szlakami.
Sam na sam z przyrodą i swoimi myślami.
Myśli, dziś słyszę jakie piękne były.
Myśli, chciałbym żeby dzisiaj ożyły.

Krótkie są chwile dzieciństwa i niewinności.
Tej niebywałej, jedynej w życiu ludzkiej radości
Lekkość mnie ogarnia, na dzieciństwa wspomnienia.
W dorosłym życiu, ważna chwila wytchnienia.

autor

Stoigniew

Napisany: 2004-04-15 Dodano: 2006-03-10 15:58:11

Ten wiersz przeczytano 584 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie