wiosenna tęcza

Wiosna wkrada się w nasze życie.
Widoczna jest w dzień, nocą bardziej skrycie.
Wiosna roztapia, twarde, zimne lody.
Widać spływające strumykami wiosenne wody.

Pękające pąki, okrywające drzewa zieloną narzutą.
Piękne wiosenne wieczory ponownie wrócą.
Zapach wonnych, wiosennych kwiatów.
Zaloty i umizgi łączących się w pary ptaków.

Trawa pokrywająca świat kolorem zielonym.
Kolorem tak radosnym, bardzo utęsknionym.
Pierwszy wiosenny deszcz moczący ptasie pióra
Deszcz zwiastowała ciemna, wiosenna chmura.

Chmura się rozpływa, w niebieskim kolorze
Płyną błękitne fale, jak w wielkim jeziorze.
Obłoki oddzielone od siebie kolorową wstęgą tęczy.
Przed tęczą jakaś olbrzymia postać klęczy.

Z obłoków postać widok swój odsłania.
Przed tęczą bardzo nisko się skłania.
Prosi tęczę, o złączenie obłoków, w całość niebieską.
Połączenie obłoków w otchłań bezkresną.

Obłoki, tęczy przysięgę składają uroczyście.
Słońce będzie świecić długo i złociście.
Tęcza ustępuje, łączą się obłoki stęsknione.
Oplatają niebo w uścisku, są bardzo skłębione.

autor

Stoigniew

Dodano: 2006-03-04 22:39:18

Ten wiersz przeczytano 1251 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie