Dzień jesienny

Na ciemne ulice wdarła się zimna jesień
Budząc nas chłodnym świtem mrok odszedł w niepamięć
Uleciał wysoko zmierzając ku światłu .
Zostawiając po sobie melancholię i blask dnia codziennego.

Samotni ludzie pod parasolem uśmiechu ukryli swe twarze
Nikomu niepotrzebne zwroty do Boga, który nic nie słyszy
Słowa niewypowiedziane , które niechcący zabolały
I nagła szarość dnia codziennego.

Ciche przeżywanie smutku jesienno-bladego wieczoru.
Osnuwanie się szalem minionych dni
Na ulicach wschodzi właśnie słońce latarni
I tak do czasu, gdy znów pojawi się blask dnia codziennego.

autor

Jaworzyna

Dodano: 2006-04-04 22:30:46

Ten wiersz przeczytano 424 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie