dziesięć procent reszty
jestem resztą z reszty
która pozostała w krzyku mew i rozpalonym
piasku
dzisiaj żyję tam gdzie po deszczu
żółte plamy zdobią chodniki
linia 53 zapomniała jak pachnę
na Zielonej nadal alienacja
tylko czasem drogą przejedzie samochód
pociągi nadal przyjeżdżają i odjeżdżają
budżet zamknięty w melancholii
a zresztą po co komu ta reszta
autor
aga9393
Dodano: 2010-05-17 11:22:55
Ten wiersz przeczytano 469 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
piękny:) pozdrawiam.
Reszta się przydaje..nawet zwykły grosik :)..uczuć,
wspomnień, osobowości.. M.
Reszta potrzebna do bilansu i można ją zainwestować :)
Dobry text :)
tak Agatko..wiersz super..taki inny..
Po prostu super.
smutny wiersz, a jednak jest nadzieja więc do góry
głowa i inne myślenie :)
nieprzeciętny i bardzo ładny!
"linia 53 zapomniała jak pachnę" ten wers urzekł mnie
najbardziej. Nawet nie wiem dlaczego. Smutny.
Dobry wiersz. Pozdrawiam.
jeszcze nie raz budżet otworzy się piaskiem między
palcami, bryzą na twarzy... ;) pozdrawiam :)
zatrzymany w słowach obraz,ładnie oddany fragment
życia...pozdrawiam
"Reszta" zawsze może dawać początek całości..tylko od
na to zależy..Podobno wiara czyni cuda..tak jak ciągłe
powstawanie z upadku daje siłę..Pozdrawiam i punkcik
zostawiam:)