Dziwny wiersz ( miniaturka)
zepchnieta w twoje rece
w obled slowa
wspolgram z pragnieniem
bycia twoja
uwaga- lecz trudno o tym pisac
trace wymiar
w uszach dudni od pozegnan
zepchnieta w twoje rece
w obled slowa
wspolgram z pragnieniem
bycia twoja
uwaga- lecz trudno o tym pisac
trace wymiar
w uszach dudni od pozegnan
Komentarze (11)
Smutna miniaturka jak pożegnania
Pozdrawiam serdecznie życząc zdrowych, rodzinnych i
radosnych Świąt Bożego Narodzenia
Widzę .. że jednak nie jest trudno pisać o tym czego
pragniesz .. aż w uszach dzwoni .. to miłość ..
pragniesz być jego, to skąd te dudniące pożegnania...
chyba że żegnasz się z poprzednim /.../
odchodzić bez pożegnania?
Najzdrowszych Świąt i Mikołaja
z dużym worem ( nie fantazjować)
Pozdrawiam serdecznie
Docierający z MINI przekaz...
+ Pozdrawiam
Wiktor , w związku z tym ze od dziecka byłam
bojazliwa, tak więc z trudem przychodzi mi
podejmowanie decyzji.nie winie za to nikogo , bo kogo?
Pracowita jestem i pracuje wciaz nad soba , tylko nie
zawsze mi sie chce , chce mi sie z wiekiem raczej
troche innych rzeczy innych doznań , zobaczymy co sie
jeszcze dokona, z uśmiechem pa, pa
nie widzę niczego dziwnego w pragnieniach; bo kiedy
się czegoś bardzo pragnie, to rzeczywistość też się
nagnie - będziesz moja i niemoja, sama w sobie
paranoja: między chcę a się boję..
Rzecz jasna, że obawy są zawsze,
dlatego tak trudne jest podejmowanie decyzji to krok w
nieznane.
Dobra miniatura.
Pogodnych Świąt:)
Basia pedze juz - wesołych miła!
w uszach dudni od pożegnań i stąd ten smutek
Pozdrawiam:)zapraszam do mnie na Bigos