ELF II
Gdzieś w środku starej puszczy
Gdzie człowieka nie uświadczysz
Na zwalonym starym drzewie
Mała elfka się tam płaszczy
Flora fauna w pełnej krasie
Borsuk patrzy nie dowierza
Mała elfka cicho piszczy
Łoś ciekawski już tam zmierza
Suknia z trawy podwinięta
Dłonie błądząc gdzieś po ciele
Poszukują serca lasu
Możliwości jest tak wiele
Fala raju przez las przeszła
Aż zwierzęta się spłoszyły
Mała elfka lekko westchła
Lasy żądze jej spełniły
Komentarze (2)
Jakby obraz ze słów...pozdrawiam
wiersz o erotycznym akcencie Elfka spłaszczona przez
żądze lasu Lekko ironiczna he he przypowieść między
fantazję baj włożona ale romantycznie szumi las
Nieźle zakręcony wiersz :)