erotyk na spalonym

Ta chwila z pewnością pozostanie w pamięci na zawsze.
Warta była utrwalenia w wierszu wyrażając wielkość
znaczenia miłości.
Pozdrawiam
Marek

Nietuzinkowa refleksja piękna przenośnia
można puścić z dymem
słowa
pomnik
płomień
Pozdrawiam Elżbieto

Póki jeszcze płonie, a nawet choćby się żarzy -
wszystko jest OK. Byle nie pozostały tylko zimne
popioły...

Nic nigdy nie jest takie samo, nawet miłość zmienia
swoje oblicze.
Kiedyś płonęły słowa jasnym płomieniem miłości, a po
latach rozczarowanie. Niby miało być tak samo. Te same
miejsca sprzed lat, ale jednak jest inaczej.
Zmieniamy się wraz z upływem czasu i nasza miłość
także nabiera innych odcieni.
Bardzo dobry, refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie

Miłość zawsze powinna stać na piedestale nawet gdy się
"wypali" to wspomnienie pozostanie i można budować
nowe ;) bo "każda miłość jest pierwsza, najgorętsza
najszczersza, wszystkie inne usuwa w cień" ;)
Pozdrawiam ciepło :)

Czasem płomień się wypala i nic nie poradzimy...
Pozdrawiam Eluś

Bardzo, bardzo na Tak,
z ogromnym podobaniem wiersza,
pozdrawiam serdecznie:)

Wspaniale napisane.
wiersz daje możliwość dwojakiej, interpretacji.

Pozdrawiam serdecznie.:)

Bardzo się podoba.
Też zastanawiam się nad interpretacją, podobnie jak
KrzemAnia, ale myślę, że - wcale nie paradoksalnie -
zarazem wypaliło się i nie...

Pozdrawiam serdecznie :)

Przepiękny.
Pozdrawiam serdecznie :)

Ciekawie o uczuciu. Można dwojako interpretować:
wypaliło się, albo nie wypaliło. Miłego dnia
grusz-elo:)

o
jestem pod wrażeniem

wymownie o niestałości w miłości.