Etyka a wiara

Lot promiennej muzyki,
niezgłębionej przez rozum logiki.
Moc czasu i uśmiechu ludzkiego,
to gest człowieka dobrego.
Sens miłości i wiary
A może..
to objaw zaklętej mary?
Nutka letniego czasu,
podmuch wiatru.
Być może..
Ale gdzie w tym wszystkim sens istnienia?
A może..
nic tak naprawde nie ma.
A obok..
oddech Boga,
dotyk Anioła.
A niebo..
spełnienie wszystkich dusz,
miłość Boga,
moralność czytości.
A Etyka..
jak zegar moralności
na granicy swej tyka
Etyka...
tyka...tyka....tyka..

autor

Beatris

Napisany: 1994-01-01 Dodano: 2007-12-24 14:50:36

Ten wiersz przeczytano 1490 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie