Fachowiec polski
Specjalitą jestem - jak to każdy Polak,
W tym zakresie, raczej nic się nie
pozmienia.
Taka jest narodu tego, psia mać, dola -
w kraju zimna, trzeba speców ocieplenia.
Ja ocieplać umiem w sposób specyficzny,
nie styropian albo wełna mineralna.
Ocieplić spieszę jakimś słowem
nostalgicznym,
które działa niczym sztuka
ta...naskalna.
W jaskiniach myśli koloruję świat
natury,
tu jabłkiem rzucę albo śliwą fioletową,
miłość pokażę dając skale ciut purpury -
jestem pierwotnie uzbrojony w dobre
słowo,...
takie słowo.
Madale, za inspirację poezją, podziękowania.
autor
Goldenretriver
Dodano: 2023-10-08 11:49:39
Ten wiersz przeczytano 649 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Czytałem już jako komentarz pod "Panią Tęsknotą". Tu
przyszedłem tylko dać plusa.
Wszystkim dziękuję za czytanie.
Życzę spokojnej nocy i dobrego tygodnia i następnej
niedzieli.
Świetny - cóż więcej można dodać? :-) :-)
Jestes Spec, czyli Fachowiec,
w Poezji, w kazdym jej Slowie! +++
Wiersz i inspiracja na 102. :)
Serdecznosci. :)
"Fachowiec z polski" zna się na słowie, uzbrojony po
zęby w język, co się zowie.
(+)
Dobre! :)
Pozdrawiam :)
Podoba mi się bo to poezja, życie, no i refleksje.
Prawda, ze dobre słowo ociepla, złe mrozi, a nawet
zamraża na kamień tego, w kogo trafi. Pozdrawiam.
Niejeden się zwraca : łobuzie,
piszesz i piszesz, jak wariat.
Stworzyłbyś novum o truchcie i gruzie.
Ja na to, że jest taka Mariat,
co tchnie pomysłami na lewo i prawo,
z energią jak proletariat.
Na gruzy starego wyleje się lawą,
jak na Zulusów malaria.
Pokaże nam piękno gruzowisk w plecaku,
na cokół nam wespnie się parias.
A ten od słów ładnych zawiśnie na haku.
Opera finita - patrz: aria.
Mariatuś, dziwię się, że dotychczas nie stworzyłaś
poezji o truchtanym gruzie - taki fachowiec jak Ty -
doprawdy wstydź się :-)))
a ja znam bardziej tanie ogrzewanie -
po 2 kg dowolnego gruzu w woreczku i na plecy, i
dokoła stołu truchtać.
Wspaniały Wiersz! Pod każdym względem. I te
uniwersalne refleksje z pierwszej strofy i bardziej
osobiste (choć na swój sposób też polifunkcyjne ;-)) z
dwóch kolejnych.
Cóż mogę więcej napisać.... Syn powiedziałby: -
Petarda! :)
Pozdrawiam.
PS I, rzecz jasna, zacna Inspiracja.
Witaj
Cały wiersz dociera do mnie, a ostatnia strofa
zachwyca.
Życzę wszystkiego co dobre.
... i właśnie to jest Poezją - piękne Słowo.
Dobrego dnia, Poeto