Fotografia
Stara wyblakła fotografia,
nie widać
że oczy miałaś zielone.
Na jedwabną nić
nawlekam wspomnienia.
Słowa zbędne,
ciągle żyjesz w mej pamięci
mamo.
Odeszłaś w lipcowy wieczór,
w czas wielkiej powodzi.
Lipy zmęczone
westchnęły,
kiedy ostatnim oddechem
pożegnałaś życie.
Czy ślepota,
pozwoliła Ci dostrzec światło.
A może na rajskim progu
odzyskałaś wzrok.
Już widziałaś
---------------wiedziałaś.
autor
Kropla47
Dodano: 2018-11-03 09:41:50
Ten wiersz przeczytano 1643 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (41)
pięknie
pozdrawiam serdecznie :)
Piękny choć smutny.Pozdrawiam.
Piękny wiersz, wzruszający i pełen smutku ale także
pełen miłości i wspomnień. Serdecznie pozdrawiam
smutno ... Ona wiedziała ... moja mam odeszła mając
lat 69 ..ale zawsze przymnie jest... nigdy nie
opuściła mnie ...pamiętam jak mówiła gdy odejdę to ty
masz rodzinę i nią się ciesz a mnie tylko w sercu miej
... tak jest ...
Lubię też powspominać z fotografii lecz nie takie
smutne wydarzenia
Twój wiersz zatrzymuje Pozdrawiam serdecznie Kazimiero
Wszystkich grobów nie da się odwiedzić. Niektóre już
nawet zaorano0. Dlatego w okolicy Wszystkich Świętych
lubię przeglądać albumy ze zdjęciami. Widzę, że masz
tak samo.
bardzo wzruszasz Kaziu, potrafisz zatrzymać,
pozdrawiam :)
"Czy ślepota pozwoliła Ci dostrzec światło"
To światło świeci dla duszy i dusza je widzi.
Poruszające wspomnienie. Pozdrawiam.
...zdjęcia, papierowe murale z kardami naszych
wspomnień...
spokojnej nocy Kaziu:))
jestem na TAK
Witaj Kaziu:)
Bardzo osobisty wiersz dla Ciebie:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Tęskniący, wzruszający wiersz. Wspomnienia pozostaną z
Tobą na zawsze i ta piękna zieleń jej oczu również;
pozdrawiam serdecznie.
Poruszający wiersz. Bliscy zawsze będą żyć w naszej
pamięci, a kiedy na fotografii obraz wyblaknie
zobaczymy ich oczami serca.
Pozdrawiam serdecznie :)
Zabolał i to bardzo Twój wiersz
Moja mama żyje ale mój tata juz odszedł 13 lat temu i
nie jeden raz ocieram łzę :(
Pozdrawiam serdecznie i przytulam Kaziu :)
Wzruszający wiersz Kaziu,
też patrząc na fotografie bliskich,
jestem "rozwalona", ale w samotności, przy innych
jakoś się trzymam...
Serdeczności ślę.