* Fryderyk *
200-lecie urodzin 1810-2010 naszego genialnego kompozytora Fryderyka Chopina.
geniusz olśnił duszę muzyki
budząc w dziecku talent sekretny
uniósł zmysły w nieba komnaty
gdy fortepian wydał dźwięk świetny
aż zadziwił serca narodów
syn co polską ziemię miłował
i choć z dala od niej zamieszkał
w nutach swą ojczyznę zachował
polonezy mazurki swojskie
wyobraźnią tęsknie wibrują
i widoki sielskie znajome
porywają pięknem czarują
-
w dziełach swoich żyjesz na wieki
w obrazach melodii uroku
chociaż dwieście lat przeminęło
nie dorówna ci w locie sokół
Autor: Wanda Molik
2010 Rokiem Chopinowskim .
Komentarze (10)
ładny wiersz a co do Chopina -lubię :)słucham czasami
jak przychodzi potrzeba.pozdrawiam serdecznie
Witaj Wando dawno ciebie tutaj Nie było....piękny
wiersz o naszym znakomitym
kompozytorze...pozdrawiam..
Dobrze ,że pamiętamy,wiersz podoba mi się.
Pozdrawiam serdecznie.
Ciekawy pomysł, chylę czoła, warto pamiętać,
pozdrawiam:)
Nazywany poetą fortepianu. U źródeł jego twórczości
leżała wrażliwość artystyczna oraz umiejętność
czerpania wzorców z polskiej muzyki ludowej.
{chociaż dwieście lat przeminęło
nie dorówna ci w locie sokół} piękne zakończenie.
Chopin, zwany też poetą fortepianu........napisałem
swojemu Wnuczkowi Filipkowi wiersz do szkoły na
konkurs o Szopenie......ciekawe jaką ocenę
otrzymam.........
Ukłon w stronę genialnego kompozytora. Ciekawe
wykonanie. Brawo ;)
Piękny wiersz ,nie zapominajmy o wielkich polakach.
ciekawe epitafium...
Pięknie napisane :) Zawsze z przyjemnością czytam
Twoje strofy.