* Samotna choinka *
Wiersz ten dedykuję osobom samotnym...
samotność ubrana w choinkę
w kolorach lśnią lampki tęsknotą
w noc cichą i gwiazdy zamilkną
łańcuchem złocistym oplotą
szklanymi oczami zanucą
kolędę zmarzniętej miłości
a talerz o jeden za dużo
wspomnienia dzieciństwa ugości
i sztuczne jest drzewko i serce
nieczułe bo krzywdy nie widzi
ta świeczka też dziwnie się pali
zimnymi prawami się rządzi
a Jezus w stajence ubogiej
przez wieki nie zmienia się wcale
co roku od nowa się rodzi
i Pokój rozdaje wytrwale
Autor: Wanda Molik
Komentarze (18)
Chwyta za serce szczególnie w tym czasie.
Piękny, serdeczny wiersz o samotności w dniu w którym
nikt nie powinien być samotny. Świątecznie
pozdrawiam.
ładny refleksyjny wiersz...pozdrawiam
Podpisuję się pod komentarzem kilcika
można być w śród ludzi ale i tak być samotnym ....
ładnie ... pozdrawiam
często ludzie nie widzą, albo nie chcą widzieć
odwracają się od ludzi cierpiących, nieszczęśliwych,
smutne są święta spędzone w samotności...ładny
refleksyjny wiersz...pozdrawiam
zNAM PARĘ OSÓB, KTÓRE SAMOTNIE SPĘDZĄ ŚWIĘTA:(
Ujela mnie trzecia zwrotka. Sztucznosc ludzkich serc
jest w wielu przypadkach obluda.Bardzo ladny wiersz.
na tę okazję nie całkiem z wyboru, więcej z
konieczności z Tobą opłatkiem się podzielę i powitam w
myślach gości, sercem zaś będę z bliskimi. Wesołych
Świąt.
Piekny wiersz, trzeba robic wszystko, by takich
samotnych osob bylo jak najmniej. Pozdrawiam
swiatecznie.
pięknie i tak, dla niektórych smutno prawdziwie. Tym
bardziej doceniam pełne ciepła i wrzawy święta w moim
domu
Smutek też jest częstym gościem
świątecznym.Pozdrawiam.
Zostawiam plus bez komentarza.Nic wiecej dodawać nie
trzeba.
Bardzo ładny wiersz. Oddaje obraz często spotykany w
obecnym świecie.
wiersz spokojny, ujmujący. pozdrawiam.