Gdy
Dla wszystkich, którym brak nadziei...
listopadowa snuje się mgła
zimno przenika do serca dna
tych którzy stronią od miłości
wiatr fałszywą nutą wita świat
liście drzew w słońcu lśnią srebrzyście
a poranna rosa na trawie
wygląda jak prawdziwy diament
na kominku żarzy się ogień
zanim powstanie z niego płomień
od nowa ożyją nadzieje
https://www.youtube.com/watch?v=pmj6XosQvAA
autor
molica
Dodano: 2023-12-08 17:01:22
Ten wiersz przeczytano 730 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Trzeba dmuchać w ciepło ognia bo jest namiastką
nadziei.
Ciekawy wiersz.
Samotność jakby w kilku odsłonach.
Zimnej, ponurej, listopadowej, beznadziejnej i tej z
iskierką nadziei.
Cieplutko pozdrawiam
Listopadowy krajobraz, który zwraca uwagę na zimne
uczucia i odseparowanie od miłości, co jest zauważalne
w fałszywej nucie wiatru. Jednak równocześnie w
tekście pojawiają się elementy piękna, takie jak
srebrzyste lśnienie liści czy diamentowa rosa, co
sugeruje, że nawet w chwilach melancholii można
znaleźć ukojenie w naturze. Ostatnie wersy wyrażają
nadzieję, która może ożywić życie, podobnie jak
płomień na kominku. W sumie jest to optymistyczna
kompozycja.
(+)