Gdy jestem zmęczona...

Gdy jestem zmęczona,
czuję się dziwnie rozbita. ,
Jestem jak liść na wietrze, jak kwiat zwiędły.
Ogarnia mnie bezruch fizyczny i psychiczny.
Brak siły i na cokolwiek ochoty.
Wówczas wtulam się w pled, kulę się w sobie.
Przymykam oczy, pukam do kojącego snu,
by rozgonił chmury smutku.
Pragnę, by wróciła wiara w ludzi,
a w serce dużo radości.
Bym zaznała bliskości i życzliwości.
Wyłączam myślenie i świadomość.
Czekam na sen zbawczy.
Wierzę, że da moc optymizmu i siły,
by spokoju zaznało ciało i dusza.
Odpocznę - to rześko w drogę życia wyruszę.

autor

@Krystek

Napisany: 2017-07-28 Dodano: 2017-07-28 10:46:28

Ten wiersz przeczytano 418 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie