Gdzie jesteś?
Spłynęły pocałunki w rzeki czerwone
od wiosennych serc rozgrzanych.
Porwał wiatr zatracenie,
ukradł rytm pełen miłości,
ktoś inny stał się płomieniem.
Płyną smętne mgły, wspomnienia.
Gdzie jesteś ty, gdzie jestem ja,
skoro nas już nie ma?
A na moście złudzenie,
że śmiech dalej trwa
z tamtych żartów wyjętych
zamiast chusteczki.
Porwał wiatr marzenia na strzępy
w dziobach porannych ptaków
resztki nut miłosnej piosenki.
Płyną smętne mgły, wspomnienia.
Gdzie jesteś ty, gdzie jestem ja,
skoro nas już nie ma?
Kto uwierzy w czerwień rzeki
kiedy w dolnym nurcie
wody płyną czarne?
autor
marcepani
Dodano: 2017-02-20 18:05:16
Ten wiersz przeczytano 930 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
większość marzeń wiatr porywa ale jesteśmy uparci i
dalej żywimy się kolejnymi marzeniami pewnie dlatego,
że nic nas nie kosztują
ciepło pozdrawiam :)
Dobre pytanie... pozdrawiam :)
miłość jak płynąca rzeka
czasem po drodze do ujścia
na nią zapora czeka...
+ Pozdrawiam :)
jak łabędzie bierzmy rozbieg na rzece
nawet gdy księżyc powie że jutro też wyjdzie...
"Porwał wiatr marzenia na strzępy
w dziobach porannych ptaków"
cały wiersz, cały...
w miłości czasem
można się zatracić
lecz przy tym także
i niejedno stracić:)
Pozdrawiam:)
Samo życie.
Miłego dnia.
W nurcie rżecki miłości zatracimy się, nie zauważamy
jej końca, tracimy uczucie...pozdrawiam serdecznie
tak to niestety bywa z miłością...
wiersz wywołuje refleksje na swój temat
ja wierzę w Twoją czerwień rzeki chociaż czarne dno ma
..chociaż was już nie ma ale małość w sercu trwa ..
Piękna refleksja o miłości,której już nie
ma.Pozdrawiam serdecznie:)
Pięknie z miłością.
Kolejny życiowy wiersz dzisiaj czytam:) Dużo refleksji
z niego płynie.
Miłego!
Witaj Marcepani... z ta miloscia a wlasciwie to co
robimy my jako ludzie z ta miloscia... zatracamy sie w
tym zrodle a potem roznie ztym nurtem bywa, gnusnieje
ciemnieje, spowalnia az wreszcie staje sie niemrawa
zabrudzona rzeczka.... chociaz nie chce tutaj wygladac
na ekstremalna pesymistke... sa i rzeki, ktore na
zawsze zachowuja swoja czystosc i urode. Wiersz jak
widzisz, troche mna potrzasnal, ale to na plus dla
wiersza. Moc serdecznosci:)
Pięknie.
Pozdrawiam