Gdzie samotności druga część?
Wieczorem dzień zwalnia puls
Odchodzi codzienny zgiełk
Lecz nim położę się do snu
Odtworzę jeszcze całego dnia dźwięk
Wspomnienie jak ślad
Zostawię gdzieś na serca dnie
I zamknę oczy
A rano świt obudzi mnie
Swym brzaskiem codziennego istnienia
Jak noc i dzień jak życie i śmierć
Tak smutek i radość cisza i krzyk
Wszystko ma swoje drugie ja
Lecz gdzie jest samotności druga część?
Ja tego nie wiem naprawdę nie
Samotność uśmiecha się
Do mnie tajemnicą
M.Wityńska.
autor
Mariola Wityńska
Dodano: 2006-08-25 21:30:38
Ten wiersz przeczytano 453 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.