Gdzieś pomiędzy

Oryginalnie oddane zawieszenie. Parujące niebo (
zamiast ziemi) intryguje, jakby wszystko stanęło na
głowie. Nurtująca konkluzja : "zbyt blisko
żeby odejść". Duży plus za całość :)
Pozdrawiam!

pełne refleksji i mądrości są Twoje słowa - pozdrawiam

Piękny wiersz Waffelko, ale
przecież u Ciebie zawsze jest
pięknie i w dużej mierze
profesjonalnie.
Życzę spokojnej nocy:]

Pomiędzy to jakby stan zawieszenia, ale ma swój
kres.Bardzo ładny wiersz.

To trudne Waffelko:) znaleźć się między pewnością a
kłamstwem:) wiem coś o tym:)
Dobrej nocy:)

bo mini, rzecz w tym, że peelka nie umie odejść

bo mini, rzecz w tym, że peelka nie umie odejść

"niebo paruje mi nad głową" - to jest bardzo dobre,
znam ten stan. To tak jak rozgrzany do białości mózg.
Wiem co czujesz, jeśli to z autopsji wiersz. Ten stan
minie, tylko czas :)

podoba mi się, szczególnie ostatnia strofoida i to
/zbyt blisko
żeby odejść/

i sobie dodałam:
zbyt daleko
żeby zostać,

pozdrawiam:)

Bardzo dziękuję wszystkim za komentarze! Mariat -
parujące niebo, to coś w rodzaju mgieł, tak sobie to
wyobraziłam;-) Weno - pomiędzy prawdą a kłamstwem to
zbyt oczywiste.

Trudne wybory.Dobry wiersz. Serdecznie pozdrawiam.)

Ogólnie - w powietrzu czuć smutek.
Niepewność i jakieś zagrożenie.
A też znalazłam wers wielce dziwny, ten o parującym
niebie =
"niebo paruje mi
nad głową"
Jakoś nie mogę sobie wyobrazić parującego nieba,
obojętnie co by to miało znaczyć.
Pomijam więc moją niedojrzałość do tej treści i wiersz
oceniam jako ciekawy.

a może między prawdą a kłamstwem? +)

Powiało smutkiem Waffelko
ale podoba mi się wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Bardzo ładna życiowa refleksja :)