Głębia mej duszy...
Rozdwojona
niczym spojrzenie
rozbieganych oczu
skulona
jak ziarenko piasku
na pustyni
uśpiona nadzieja
na dnie oceanu
twego serca
otulona
w głuchy spokój
jak mała muszelka
czekam na znak
by jak sen
spod powiek
wynurzyć się
i zaskoczyć
swą nierealną
rzeczywistościa...
autor
Dżdżowniczka
Dodano: 2006-07-02 16:40:34
Ten wiersz przeczytano 420 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.