głos
rozpędzone głosy szeptu
w nieładzie karuzeli
zatrzymane w szarej chuście
roztrzepane w tęczowej kuli
na zakręcie rozsypały tańczące srebrzyste
szaty
płomień zaczarowany w ciszy chwili
zasnął w splecionych dłoniach
zmęczone ciszą gubią złociste pióra
słowa utkane raz zapisane na zawsze
w szeleście wiatru zatracone jedwabne serca
autor
Kika88
Dodano: 2022-08-11 22:19:10
Ten wiersz przeczytano 1286 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Rozbudzasz wyobraźnię. Czarujesz słowem. Cieplutko
pozdrawiam :)
@ krystek tak w ciszy można się odnaleźć i usłyszeć
własne myśli
anna dziękuje
annna dziękuje
Jadwiga Graczyk dziękuje bardzo
milly tak szeleszczą szeptem
mojeszkice dziękuje bardzo
sisy dziękuje
kinga dziękuje
pozdrawiam serdecznie miłej i spokojnej soboty:)
Z bardzo dużym podobaniem. Pozdrawiam ;-)
Przepięknie napisane, klimatycznie :)
Delikatne to Twoje rozszeptanie Kiko :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Wersy szeleszczą szeptem:)
Pozdrawiam
piękny wiersz,
pozdrawiam serdecznie
To jedwabne serce jakże piękne.
ładne rozmarzenie.
W ciszy lepiej własne myśli słyszymy. One prowadzą do
działania, do głośnego wypowiadania. Zapisane potrafią
przetrwać wieki. Rozszerzają nasze horyzonty myślowe.
Pozdrawiam serdecznie z podobaniem. Spokojnej nocki:)