"Gołębia miłość"

Ah! Czyż to nie jest doskonałe,
Kiedy serduszko gołębie tak bardzo małe
Do gołąbka drugiego słodko zagrucha,
Oddając swe serce, darując ducha.

Gołąbków nie rozłączysz siłą ludzkich mięśni,
Nie zniszczysz ich przyjaźni, nie rozerwiesz więzi.
Nie każesz im skończyć – życie podle to zrobi,
Nie zgasisz ich ognia, nie rzucisz kłody pod nogi.

Oh! Czyż to nie jest doskonałe,
Ona ciągle przy nim, on jest przy niej stale.
Ona śpiewa, macha, czuje,
On jej życie cne maluje.

Gołąbków nie rozłączysz słowem, cierpką mową.
Wyciszysz ich trele to zaczną pieśń nową,
Pieśń bez słów, pieśń nad życie,
Gołębiego serca bicie.

Jeden w klatce, drugi stracony,
Jeden płacze, drugi potępiony.
Nie przerwiesz ich miłości, kraty próbowały,
Będą żyli wiecznie w swoim świecie małym.

autor

szefuuu

Napisany: 2014-12-22 Dodano: 2014-12-22 22:31:02

Ten wiersz przeczytano 2414 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bajka Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie