Gra pozorów
Na brzegu smutku oczekiwanie
Na jasność duszy romantyczną
I przebudzenie, uczuć wezbranie,
Przemianę serca metafizyczną.
Rozbłyska płomień w Twoich oczach,
Marzeń odbicia i fantazji,
Tak kolorowe jak przeźrocza
Namalowane w wyobraźni.
Czy omen to, czy rzeczywistość?
Czarujesz, czy odczuwasz szczerze?
Czy prawda to, czy grą jest wszystko?
Jeszcze się waham i nie wierzę.
Czy mogę liczyć na coś więcej
Niż to czego się spodziewałam?
Kobiety zawsze myślą sercem,
Mężczyźni – inną częścią ciała...
Mam nadzieję, że panowie się nie obrażą za ostatni wers, ale to prawda stara jak świat...
autor
Ela Schmitz
Dodano: 2014-05-26 16:37:28
Ten wiersz przeczytano 568 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Racja smutna ale prawdziwa.Niech noc łaskawa dla
Ciebie będzie
słodkością nieba niech otuli Twe serce
i oczy Twoje zmęczone, trochę już senne
marzenia przysłonią srebrne..
Dobrej Nocki życzę..Pozdrawiam cieplutko.
Można by się tu spierać, bo z kobietami też nie jest
tak różowo niestety :)
Pozdrawiam :)
pozdrawiam, :))
No bywa, bywa. I raczej nierzadko :)
To prawda stara
Święta racja
Lecz dziś szaleje
EMANCYPACJA!!!
Pozdrowionka...
Elu, sa tez wyjatki ;)
Pozdrawiam :)
Też pozdrawiam :)
Fajny wiersz. Trzeba mieć pozór na
pozory:) Miłego dnia.
pozdrawiam :)
Fajnie napisane. ale odczucia mam trochę
inne.pozdrawiam
ja się nie obrażę z tym że równie często bywa zupełnie
na odwrót