Grafomania.

Pomyślisz - To "pióro" grafomana w napływie potrzeby... Z przyczyny nałogu, dla kaprysu Weny...

,Bo przed oczami, niezmierzona przestrzeń
- Oj dzieje się w niej dzieje!
Usta wciąż szepcą, mamrocą - O tym, co widzą.
Ręce biegają w lewo i prawo - Gestykulując .

Pokazać chciałeś swoje "Ja".
Nakreślić strof wersy.
,Że czujesz, widzisz, smakujesz... - Żyjesz!

Krótkich słów kilka o ludzkiej naturze.
O Tym co słusznie i prawe a co, już niewłaściwe.
O przeszłości, przeszłości... O przemijaniu.
Mądrości , głupocie.
Smutku , radości.
O nadziei i beznadziei.
O listku, kamyczku.
O wodzie i ogniu, niebie i ziemi.
O mnie, o tobie.
O śmierci i życiu.
O wszystkim i "niczym"

Tyle w nas Tego!
... I jak siedzieć cicho?.

To nie potrzeba "pisania". To chęć dzielenie się sobą. Ty weź troszkę Mnie... Ja skosztuję Ciebie.

autor

Miłosz

Napisany: 2020-05-24 Dodano: 2020-05-24 15:49:31

Ten wiersz przeczytano 1288 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie