GROMY
Gdybym się gromu
z nieba nie bała
gdyby nie gromy
jak ta jutrzenka
bym ci jaśniała
światłem spełnionym
i w twoje ręce
raj swój oddała
ach twoje ręce
nie chcą już tylko
wzywać mnie z dala
a pragną więcej
autor
ZOLEANDER
Dodano: 2023-11-11 12:48:25
Ten wiersz przeczytano 929 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Liryka zachwyca ❤
Super porównania
To prosta wierszowana refleksja na temat pragnienia
bliskości i poczucia bezpieczeństwa, wyrażająca się
poprzez obraz gromów i jutrzenki.
(+)
Piękny wiersz.
Taki to Jolu urok miłości który w Twym wierszu
zechciał zagościć. Za styl i jakość tylko chwalić.
Serdecznie pozdrawiam :)
Piękna tęsknota :)
Pięknie o miłości,
"a pragnę więcej", pozdrawiam ciepło, śląc
serdeczności.
O! Jak ładnie!
Pozdro Jolu.
Witaj
I styl i słowa tekstu, to poezja i miłość i
pragnienia.
Ślę serdeczności.
Bardzo ciekawa odsłona miłości :)
Pozdrawiam ciepło :)
bardzo ładnie, ciekawie.
...gdyby nie te gromy...
Pozdrawiam serdecznie
ZOLEANDER:)))
Gdybym.
Anafora dobra- na pomyślenie.
Dobrze, Ciebie znów widzieć.
Nie bój się gromu z jasnego nieba
Słodka królowo,
Bo nie zesłało niebo efeba,
By się marnował.
Masz swoje sztuczki, jak wszystkie damy,
Więc kochaj i lub!
(Jeśli o gromy chodzi, to mamy
Godniejszych tylu...)
Dla miłości można znieść nawet gromy.
Ciekawy wiersz poprzez możliwość różnych
interpretacji.
Pozdrawiam Jolu. :)
Podoba się.
Miałem również problemy z wejściem na stronę ale już
po problemach. Wystarczy:
- w prawym górnym rogu ekranu kliknąć na trzy pionowe
kropki i w rozwinięciu kliknąć na
- wyczyść dane przeglądania.
Będzie wtedy OK.
Pozdrawiam :)