Gwarowe pisanie
wiersz gwarowy
Gwarowe pisanie
Cemu niebo
tak płace
od rania do rania?
To beze mnie
bo jo wiecnie sama.
Wtej kie mi
świercki kapiom
od tyj samotności
dysc dzwoni
w okienecko
i przychodzi
w gości?
Casem nawet
słonko do izby
zaziero
i serce ogrzewo
i na świat otwiero.
Pokiela
holny wiater
smutków
nie pozbiero
i kańsi
w chrubym reglu
w skolak pozapiero.
Ale za nim
sie to syćko stanie
ostało mi ino,
gwarowe pisanie?
Komentarze (16)
Piękny wiersz o samotności i potrzebie pisania. Jak
zawsze przeczytałam z przyjemnością. Pozdrawiam.