Gwiazdko, Słońce moje

Wśród nocy błękitnej
na szklanym świata szkielecie
Prowadzą gwiazdy rozmowy
każda o swoim świecie

Każda z nich Słońce ma na imie
choć Gwiazdko do niej większość mówi
Byle do rana, byle do Ciebie
Promyk poranka noc zgubi

I Każda piękna i każda smutna
każdą los jeden dopadnie
Że kiedy zgaśnie, kiedy zniknie
Jej własny świat mrok ogarnie

I Ty jesteś mym Słońcem,
promykiem nadziei, dla Ciebie tu tkwię
Obudź mnie, odpędź demony nocy,
Gdy zgaśniesz zgaśniemy razem,
lecz teraz dla mnie świeć...

autor

CTHULU

Napisany: 2008-02-10 Dodano: 2008-02-11 00:00:04

Ten wiersz przeczytano 646 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie