gwiazdobójczyni

księżycem żongluję pomiędzy palcami
a gwiazdom czołgać się każę
posłusznie się łaszą
jak kot pod nogami
nieco zdziwione obrotem zdarzeń

pokornie pełzają
- pod ścianą je stawiam
(niedopuszczalne sprzeciwu są dźwięki)
przymrużam oko - ostrość poprawiam
i toczę w nie księżyc
szybkim ruchem ręki

brzęk szklanych kawałków
jak jęk zbiorowy
wypełnia mi głowę upiornym hałasem
najmniejsza drży jeszcze
jak liść osikowy
zbliżam się do niej i depczę obcasem

klękam z impetem
w astralnych okruszkach
z każdym oddechem mam je w sobie głębiej
uśmiecham się czule
jak dobra wróżka
bo wiem
że mój smutek
gwiazd już nie dosięgnie..

autor

ash

Napisany: 2006-11-10 Dodano: 2006-11-11 00:00:27

Ten wiersz przeczytano 819 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Dramatyczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie