Heroina

Wspaniałym był potrafił wiele ciepła dać nagle runął w dół nie dawał z siebie nic...

Tkwisz we mnie jak pocisk rozrywasz serce na strzępy
Upadek który nosi Twoje imię łamie mi wszystkie kości
Dawkuję sobie ból
Doszedłem do perfekcji

Chowam się w kolorowym śnie zapominam gdzie obmyślasz nową zdradę
Nie kupuję nowych kłamstw patrzę w lustro z wiarą że to twarz nadziei

Tkwisz we mnie jak śmierć skazanych na zapomnienie

Zapomnienie w wymiarze szklanych domów
I tajemnic związanych z samotnością pośród piekła własnych snów.

autor

jaszczur

Napisany: 2011-09-19 Dodano: 2011-09-19 14:52:36

Ten wiersz przeczytano 434 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie