HISTORIA JEDNEJ ZNAJOMOŚCI
To było niezwykłe
że się zapoznali
chyba aniołowie
w tym palce maczali.
Szalone uczucie
nabierało blasku
nie myślał że będzie
jak budowla z piasku.
Kiedy już odeszła
on się nie pogniewał
nie umie zapomnieć
wciąż widzi ideał…
Kobiety którą los mu
tak cudownie zesłał
myślał że już wchodzi
na miłosny piedestał.
A tu rozczarowanie
zda się u raju wrót
niczym fatamorgana
tak ten „cud” go zwiódł.
autor
zdzisław
Dodano: 2014-12-05 09:33:50
Ten wiersz przeczytano 886 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Tak czasem bywa w życiu.Pozdrawiam:)
Jeśli Twoje Serce
jest tak wielkie jak marzenia
to wiedz, że
osiągniesz o wiele więcej.
Nigdy nie trać
nadziei i wiary dlatego,
że to one dają nam
siły do realizowania
Swoich Marzeń.
Nie trzeba ślepo ufać, obojętnie komu. Pozdrawiam.
ciekawy wiersz pozdrawiam
Uciekła z przed ołtarz,
tak się zdarza.
pozdrawiam.
ciekawe. pozdrawiam
Ludzi zwodzi własna psychika i to co często nie jest
takie jakim się wydaje.