Historia pewnej znajomości...

Część druga

Przez okno, wlewało się światło czyste i jasne, promienie słońca pulsowały energią i obietnicą:
W jej życiu od dawna brakowało namiętności. Czuła się jak ptak w klatce, który chce wyfrunąć na wolność, zakosztować życia. By żyć w pełni, potrzebowała uniesień i tego, że jest kochana. Od kiedy zaczęła się z nim spotykać, od chwili, gdy po raz pierwszy ją dotknął, tak bardzo chciała się do niego tulić, pragnęła jego i jego miłości. Jak był tuż obok, wszystko w niej wibrowało, serce drżało, czuła, że bez niego nie potrafi już żyć. Tamtej jesieni, pod wieczornym niebem, po raz pierwszy całowali się bez wytchnienia. Dała się porwać szaleństwu, które miało bursztynowe oczy kochanka i podobnie jak on, nie pytało jej o zgodę. Patrząc w jego oczy, zapominała o swoim wieku, o przeszkodach ich dzielących. Rozkochiwał ją w sobie. Powoli zaczynała tracić zdrowy rozsądek. Pośród westchnień i cichych szeptów, które mieszały się z szumem wiatru wyznawali sobie miłość. Nocami ta miłość, ubrana w piórka , drwiła z pozorów, a ona po raz pierwszy od dawna, czuła coś na kształt szczęścia. Doznawszy najcudowniejszego spełnienia, płakała ze szczęścia i rozpaczy. Cdn.
Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2014-03-02 Dodano: 2014-03-09 10:35:09

Ten wiersz przeczytano 1319 razy

Oddanych głosów: 39

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie