Historia pewnej znajomości...

Część pierwsza

Powolne słonce wstawało nad górami i cały las zabłysnął szronem. W oddali, mgły unosiły się nad szczytami, jakby gigantyczne pasmo jedwabnych nici z ogromnej pajęczyny. Był to wczesnowiosenny sen o lecie. Nagie jeszcze witki wierzby, powiewały niczym włosy dziewczyny na wietrze. Na rosnących przy drodze krzewach leszczyny, ukazały się bladozielone pąki, zima dobiegała końca. Czekała ją kolejna pora roku radosna w swoim bycie, ale na jej życiu, wspomnienia o nim, nadal kładły się smugą cienia. Ciągle i od nowa, dzień po dniu przeżywała swoją porażkę, swoją samotność, a było tak pięknie:
Od momentu , kiedy ich spojrzenia się spotkały, jeden rzut oka wystarczył, by zrozumieć, że coś ich ku sobie ciągnie. Postanowili, że się spotkają. Czekając na to spotkanie, cały dzień drżała z obawy, by nie wydarzyło się coś, co uniemożliwiłoby ten zamiar. Do spotkania doszło, a jej serce łomotało, jakby zaś była młodą dziewczyną, poczuła, że żyje. Chciała kochać i być kochaną. Choćby cierpieć z miłości, ale poczuć rozkosz, choć od początku wiedziała, że pokochała kogoś, kogo nie wolno jej było obdarzać miłością. Ale pomimo to kochała, i będąc z nim, bariery i skrupuły stawiane na ich drodze przestawały się liczyć, rozwiewały się jak poranna mgła. Cdn.
Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2014-02-26 Dodano: 2014-02-28 11:35:46

Ten wiersz przeczytano 1579 razy

Oddanych głosów: 39

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie