hubiak
po hubiaku
jak po schodach
mknie po buku
wiewióreczka
coraz wyżej
coraz śmielej
nie spogląda w dół
nie czeka
pod jej stopką
huba ciężka
wieloletnia
szaro- czarna
pręgowana
fałdowana
kiedyś ogień
całowała
i płomienie
rozniecała
dzisiaj tylko
szkody czyni
kiedy drzewo
chore słabe
białą zgniłkę
pozostawia
dąży sam też
ku zagładzie
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Hubiak_posp
olity
autor
Miła kobietka
Dodano: 2021-12-20 20:01:49
Ten wiersz przeczytano 1115 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Krzemanko i JoVisko. Dziękuję za wgląd i życzenia. Wam
również!
Lubię ten wiersz o hubie:) Zdrowych i pogodnych Świąt
Bożego Narodzenia Miła kobietko:)
Życzę Tobie Miła kobietko zdrowych i spokojnych Świąt
Bożego Narodzenia oraz spełnienia marzeń w Nowym Roku
2022 :)
niektóre huby mają właściwości lecznicze.
Drzewa jak ludzie mają swoje choroby, ciekawy,
refleksyjny wiersz, pozdrawiam serdecznie:)