Ignorancja

Dlaczego mnie ignorujesz?
Wiedząc jak bardzo to boli.
I wcale się mną nie przejmujesz,
Dobrze się czując w swej roli.

Wiem, zasłużyłem sobie.
Chcesz mi to teraz pokazać...
Mych błędów całe mrowie
Których nie chcesz wymazać.

Twierdzisz, to moja wina
Bo starać się nie chciałem.
Dlatego ta uczuć zima.
O Tobie nie pamiętałem.

Mówisz, że ja nauczyłem
Cię tej ignorancji...
Bo samolubny wciąż byłem
I nie słuchałem Twych racji.

Wciąż twierdzisz że walczyłaś,
Że długo się starałaś.
I wszystko mi wybaczyłaś,
Lecz życie ze mną przegrałaś.

Teraz gdy ze mną nie chcesz
Zestarzeć się i żyć.
Tak mnie brutalnie depczesz
Bym nie chciał z Tobą być.

Nastała pora smutna.
Twa bliskość i obecność,
Lecz ignorancja okrutna
Wydaje się trwać wieczność.

autor

Toneron

Napisany: 2011-07-12 Dodano: 2012-03-05 00:08:52

Ten wiersz przeczytano 654 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie