W imię Boga czy walki?

Gdy miasto zasnęło,
niczym drapieżne koty
przeczesywaliśmy zakamarki ulic
i serc winowajców.
Nie chciałem tam być...
Nie chciałem mieć w dłoniach
przeznaczenia...
Rozkazy brzmiały mi w uszach
"nie czuj, nie zastanawiaj się,
nie pytaj dlaczego" ale ja pytałem.
Dlaczego musimy ze sobą walczyć?
Jednego Boga mamy tylko różnie
go nazywamy...a ja nie chce zabijać.
I z mroku kobieta się wyłoniła,
krucha, delikatna, niewinna...
Podeszła do mnie i patrząc mi w oczy
powiedziała szeptem "za Allacha"
i cisza...
A ja zostałem tam... bez żony, dzieci,
bez Boga... całkiem sam.

autor

Amatorka

Dodano: 2006-09-10 13:20:40

Ten wiersz przeczytano 430 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie