IRENA JAROCKA
Do kawiarenek, miejsc spotkań tajemnych
Zapraszała nas swym głosem Jarocka Irena
Przez lata słuchaliśmy melodii
przyjemnych
Lecz głos jej ucichł, sfer niebiańskich
pienia
Wspominam ją przy kubku kawy, szklance
wina
Rostańczone myśli, uczucia nowe i radosne
Była artystką melodii, piękna, młoda
dziewczyna
Piosenkami budziła nasze serca, i tworzyła
wiosnę.
Zmarła, odeszła, już zamilkły jej jedwabne
tony
Do współczesnych wrzasków porównać ją to
grzech
Jej piosenki brzmiały pięknie jak dzwonki i
dzwony
Zostanie natchnieniem na zawsze i dla
wszech.
Składamy tobie hołd uczuć czułych,
serdecznych
Gdy nucimy twe piosenki, te wspomnienia
młodości
Zapisaliśmy w sercach dzwięki nut
słonecznych
Twój dorobek to bogactwa radosnej
miłości.
Ku pamięci Ireny Jarockiej
Komentarze (5)
Piękny, oddający hołd wielkiej piosenkarce. Będzie nam
Jej brakować. Pozdrawiam.
witaj Lwie, napisałeś nostalgiczny wiersz - to
deprymujące jak rówieśnicy odchodzą, bo wtedy
dostrzegamy własną śmiertelność wyraźniej - cóż mogę
powiedzieć; żyję - z przyzwyczajenia i przez bodźce
działające na wyobraźnię, ech kobiety, kobiety - jak
ja was lubię... i nic poza tym niestety.
Piosenka :Wymyśliłam Cię" była piosenką moją i mego
zmarłego męża, przy niej poznaliśmy się i towarzyszyła
nam w naszym wspólnym życiu. Gdy czasem nam się nie
układało śpiewałam sobie ...pomyliłam się, tak
przecież bywa też, wymyśliłam Cię wiec zostań jeśli
chcesz...
Spiewała piękne,melodyjne i pełne poezji piosenki.
Nie zapomnimy o niej.Piekny wiersz+++.
Piękny wiersz. Jej głos tak ciepły i dźwięczny zarazem
wciąż słychać.