Iskierka
Siedzimy obok siebie - tak blisko,
Przed nami płonące ognisko.
Wzrok mój przyciągają ognia języki czerwone
.
Jakież niezwykłe…
Niby takie groźne i nieoswojone
Ale bijące od nich ciepło
Rozpala moją twarz
Testując granicę wytrzymałości,
Dając przyjemne uczucie, kryjące
W Twojej obecności
Objawy wstydu i nieśmiałości.
Iskry wysoko strzelają
I swym blaskiem niebo rozjaśniają.
Ileż już iskierek na tym niebie
A każda z nich świeci
Dla mnie i dla Ciebie…
Jedna iskierka zamiast do góry
Na mnie przeskoczyła.
Nie wiem co się stało …
W jakiś dziwny stan mnie wprowadziła.
Ogień rozpalił już duszę i serce
moje…
Ratuj mnie , ratuj !
Zanim całe ciało spłonie.
Podaj mi swą dłoń i spójrz głęboko w
oczy,
Może coś Cię w nich zaskoczy?
Ja w Twoje patrzę i widzę to
Co chciałabym zobaczyć,
Ale czy to prawda , czy złudzenie?
Sama nie wiem …
Tyle jest warte marzenie .
sierpień 2007
Komentarze (1)
A jednak warto marzyć. To się wyczuwa w wierszu. Bo
marzenie to miłość,
serdeczność przyjaciół, to nieodłączna część naszego
życia.
Możesz tworzyć marząc.
Możesz marzyć tworząc.
Ale twórz,
bo tworzenie to życie.