ja

ja spowita w sieć egzystencjalnej tęsknoty tonę...
słona przestrzeń otula mnie,
moje zmysły cierpią z nieodgadniętego wysiłku...
gdzie jesteś gwiazdko?
kiedyś sięgałam po Ciebie co noc
a dziś Twoja nieosiągalność mnie przytłacza...
pomóż mi proszę...

gdybym miała receptę byłabym w innym punkcie
punkt, punkta, punktowi, szereg punktów...
bezruch... ten letarg trwa....
głaz, głazu, głazowi...jest za ciężki...
nie dźwignę... a mogło być tak pięknie...

autor

pszczolka

Dodano: 2006-01-17 22:04:10

Ten wiersz przeczytano 391 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie