A ja jestem ciut zawiana

A ja jestem, proszę pana, ciut zawiana,
choć kieliszek tylko jeden był szampana.
Lecz mój humor nie zależy od kielicha:
mnie tak śmieszy, że pan stale do mnie wzdycha.
Okłamuję pana, kiedy tylko da się,
a pan wierzy w każde słowo, mój głuptasie,
wciąż przynosi czekoladki i bukiety
i niezmiennie chce być źródłem mej podniety.
A ja proszę: weź me ciało w swoje ręce.
Bądź mężczyzną! Żądaj, a nie proś mnie więcej!
Uległości mam już dosyć, mój kochany,
chcę mężczyzny niesfornego! Chcę odmiany!
Lecz kaprysom moim jeszcze raz chciej ulec;
choć raz spojrzyj na mnie groźnie, a nie czule.
Bo jest czas na komplementy i wzdychanie
i czas, byś postąpił pan zdecydownie.
Niech nie mówi pan, że nie wie, co się dzieje,
lecz korzysta, zanim całkiem wytrzeźwieję.

autor

sosna

Napisany: 2008-10-18 Dodano: 2008-10-18 15:14:44

Ten wiersz przeczytano 2607 razy

Oddanych głosów: 74

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie