Ja jestem swoim własnym sądem
Nie odpowiadam na pytania,
Oraz też pytań nie zadaję.
Bo kto mi tego ma zabraniać,
Kto ponad moim prawem staje.
Ja jestem swoim własnym sądem,
Oskarżycielem, i obroną.
Własnym zachwycam się poglądem,
Nawet, gdy ten jest zgubną stroną.
A czemu mam się czymś obrażać,
Kiedy to moje przemyślenie.
Sam sobie własny obraz stwarzam,
I taki też najbardziej cenię.
To nie jest narcyzm, ślepa miłość,
Czy inne mózgu wirowania.
Tak mi się jakoś przydarzyło,
Że moje ego świat zasłania.
autor
Grand
Dodano: 2016-08-15 09:15:59
Ten wiersz przeczytano 452 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Dobrze, że jesteś i, że jesteś tego świadom
"na coś obrażać"
i będzie git
da się czytać
ironia udana!
myślę, że trochę ironiczny - bo zdajesz sobie sprawę
jaki jesteś.