Jabłko

wzruszająco, wyraziście...smutno, że tak niektórzy
żyją:( pozdrawiam Marianno serdeczni:)

Nikt nie chce żyć na marginesie,
choć los niektórych tam poniesie!
Pozdrawiam!

Piękny wiersz Marianko.Piękne wcielenie i opis losu
człowieka.Wspaniale to zrobiłaś.Pozdrawiam serdecznie.

Ogromnie współczuję temu biedakowi, ale zachował godne
wspomnienia.Wiersz pięknie przekazuje sponiewierane
życie.

dziękuje wszystkim miłym gościom za odwiedziny i miłe
komentarze:-)

Wzruszające i bardzo wymowne... +

Rzeczywiście smutny obrazek z życia i
wspomnienie...droga Marianno szczególnie cenię Twoje
zdanie na temat moich opisów morza,bo Ty najlepiej
wiesz czy jest tak czy nie.Skoro zgadzasz się z tym
jest mi niezmiernie miło, gorąco pozdrawiam i dziękuję
:)

coraz więcej mamy takich biedaków a Ty wspaniale
oddałaś marny los człowieka
serdeczności ślę :)

bardzo dobry tekst, pozdrawiam:)

Pięknie weszłaś w odczucia bezdomnego, który w jakimś
momencie swojego życia, zrobił krok, który zaprowadził
go w ślepy zaułek.
Coraz więcej jest tych "hevi metalowców"
z tym, że nie wszyscy są bezdomnymi.
Niektórzy są po prostu biedni.
Wiersz refleksyjny, życiowy.

Bardzo wzruszyłaś mnie swoim wyrazistym i bardzo
życiowym wierszem Czasem wspomnienia bardziej
dokuczają od głodu bo są same w sobie tęsknotą za tym
co minęło bezpowrotnie W okruszkach staramy się je
zatrzymać
Co do bezdomnych osób to pomilczę bo ten widok jest
bardzo bolesny

Pozdrawiam serdecznie

Życie może nie być dla nas łaskawe.

Bardzo ładny tekst Marianko, smutny.
Pozdrawiam:-)

przykre aczkolwiek sentymentalne.....

Bardzo wzruszajacy wiersz:)pozdrawiam