Jak anioł rogaty
Aniołku Rogaty, nie bój się. Nie płacz. Życie jest piękne, ludzie cudowni a ja naiwna.
Niczym robaczek mały
pełznący przez hektary pól,
omijając przeszkody,
które nieraz go przerastają
tak ja, idę przez życie
nie patrząc się za siebie,
nie patrząc się na Ciebie.
Jak aniołek rogaty
śmieje się płacząc,
udaję silną,
może ktoś uwierzy.
autor
Nieznajoma__
Dodano: 2007-09-22 11:40:09
Ten wiersz przeczytano 647 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Bardzo ładny wiersz. Pokazuje nam ludzką "twarz"
udawanie silniejszego, odważniejszego, a tak naprawde
jesteśmy takimi małymi robaczkami... Pozdrawiam :*
Oj ile smutku w Twoim wierszu...czy tak być musi?...my
poeci jesteśmy o tyle w nienajgorszej sytuacji, że
jego część umiemy umieścić na papierze...ok.może nawet
jest nam lżej przez to.
Jesteśmy tacy mali wobec tego co mamy do pokonania w
życiu .ładny wiersz.
myślę,że temu aniołkowi wiele jeszcze do tego aby byc
diabłem,ale metafora bardzo mi sie podoba:) i z
podziękowaniem się odwdzięczam:)
Bardzo sympatyczny, ładnie napisany, nieco
melancholijny wiersz...
...ja wierzę...bo ja jestem diabełek rogaty...