Jak dom zbudowany z kart...

Moje życie, cały świat
To wszystko złudzenie
Jak dom zbudowany z kart
Zwykły powiew w gruz zmienia

Setki masek z szufladzie
Każda inny grymas chowa
Wszystkie one – sztuczne twarze
Pod nimi zawsze prawdziwa – moja

Kalendarze zdobią ściany
Chodź, wybierz jeden dzień
Nie ważne który
To będzie moja śmierć

Chcesz wyjść, uciekasz
Lecz drzwi zamknięte
A klamek brak
Nie ma, nie było, nie będzie

Lustra posklejane
Zaschnięta krwią
Której litry wylane
Umarłe śpią

Krzyż – jeden jedyny
Leży pod ścianą
Połamany i strzaskany
Moja niewiarą

Moje życie – złudzenie
I cały świat
W gruz się zmienił
Jak dom zbudowany z kart

autor

CzarnaRoza

Napisany: 2007-04-08 Dodano: 2007-04-09 20:13:45

Ten wiersz przeczytano 543 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie