Dostrzegę czego wy nie widzicie...

nie oddam życia bogom,
którzy są bogami słabych
nie zaufam ich słowom
ani prawdom w nich zawartych

nie pokocham wrogów
co do jednego zniszczę
nie będę nadstawiać policzków
oddam po dwakroć krzywdę

nie będę ślepo i bezmyślnie
podążać drogą za kłamstwem
bo za tym właśnie idziecie
wy wszyscy – chrześcijanie

z pogardą splunę na krzyż
oznakę słabości waszego boga
który nie potrafił własnego syna
uchować od śmierci w męczarniach

wolna pójdę własną drogą
z oczami otwartymi
sumienie pokaże dobro i zło
dostrzegę czego wy nie widzicie

moze nie do konca prawda... nie potepiam nikogo za to ze jest wierzacy... po prostu ja nie znajduje w sobie ani troche boga i milosci do blizniego... nie chce wierzyc, jestem swoja wlasna ostoja... zawsze bylam.

autor

CzarnaRoza

Dodano: 2007-04-10 19:55:41

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie