Jak w uśmiechu Mona Lisy

podmuch łagodny szelest liści
główki rumianku drgają w białych spódniczkach
wiatr rozmarzonym szeptem dotyka winogron kiści
lawenda wyciąga szyję wypatrując gości

lata ostatnie gorące pocałunki
strącają z drzew niebieskie śliwki
wiruje szaleńczy róż pelargonii
jazz pomarańczu w saksofonach nasturcji

spełnienie lata przekute w spokój
akord pełni jak w uśmiechu Mona Lisy

autor

Alfonsa

Napisany: 2021-08-23 Dodano: 2021-09-03 06:11:03

Ten wiersz przeczytano 1610 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie