Jak żyć

Pierwszy raz umieszczę tu moje "coś" bo wierszem tego nazwać nie można. Dla Ciebie wszystko kochany.

W głębokiej ciszy, bezdennej nicości
tak bardzo chciałabym wytrwać bez cierpień w nieskończonej samotności...
Uwięziona kilka dni w tygodniu w całkowicie pustym domu...
Tkwię między westchnieniami, a marzeniami wyczekując...
Kawa na biurku, stronice pustych zdań na łóżku i ja posród nich bez mózgu...
Znowu czuję się pusta, nic mi się nie chcę, nie ma mnie, czarna dziura...
Mimo wszystko nie dajesz mi odpłynąć w odchłań morza mojej beznadziejności...
Jesteś!
Promyczki Twych uczuć wdzierają sie w moje serce, zapach pościeli, w której jeszcze niedawno spaliśmy wyzwalają we mnie szereg reakcji, tak skomplikowanych i naładowanych energią, nie umiem sobie z nią sama poradzić.
Jestem rozdarta wewnętrznie przez nicość samotności i siłę naszej namiętności, uczciwości i wierności.
Jak mam żyć? gdy z Tobą mi tak dobrze, tylko przy Tobie czuję harmonie mego ciała. Bez Ciebie Ziemia się trzęsie.
Jak żyć gdy ręce mi drżą, oddycham odwrotnie, bezsennośc mnie pochłania.
Jak żyć? Ty daleko w swojej codziennosci, a ja w pustce bezradności. Jak długo mam tak żyć...
Egzystować by przeżyć do kolejnych kilku dni z Tobą...

Kocham Cię, bez Ciebie wariuje.

autor

Brzózka

Napisany: 2007-12-03 Dodano: 2007-12-03 19:44:08

Ten wiersz przeczytano 437 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie