JĄKAM SIĘ - PROSZĘ PANI
Ja wiem, że mówię tak nieudolnie
niewyraziście, brak ozdobników
wyrazy składam w zdania topornie
zwłaszcza gdy miłość wyznaję cicho.
Tylko przez grzeczność ze mną prowadzisz
w anielski sposób tę konwersację
a wewnątrz czujesz się skrępowana
myślisz - niech skończy już adorację.
I dziwisz się, że nie dostrzegam
w chłopskiej prostocie i upartości
sygnałów, które mają zniechęcić
niech się odczepi ten "jąkający".
Villain78 kardynał - zdziwił by się na
pewno ale z sytuacji ... :)
7 stycznia 2011r.
Komentarze (12)
Kto wie - co kto myśli. Pozdrawiam!
Dobry wiersz, a pierwsza wersja była poprawna. Ja mam
odmienne zdanie od Viliin78 co do "dziwisz się', bo w
poprzedniej zwrotce piszesz w drugiej osobie i dalej
powinna być kontunuacja. w tej samej osobie.
Niepotrzebna jest raptem trzecia osoba, Ale to tylko
moje skromne zdanie.
a może jesteś przewrażliwiony , ta niecierpliwość stąd
wynika , że czeka -powiedz :bądź mą lubą, nie "jąkaj
się do października. :))
Kardynał Dziwisz też by się zdziwił :)..Daj dziwi
:)..albo dziwisz się zmieść.. M.
Piekny wiersz, choc smutkiem powialo...
a może właśnie chętnie nastawia ucha i z lubością tego
jąkania słucha ;-) ładnie, sympatycznie :-) (popraw na
"niewyraziście") pozdrawiam :-)
Przeczytałam z uśmiechem :)))
To bardzo piękny wiersz z niesamowitym ładunkiem
emocji i rozżalenia. Jednoczęśnie mówi o miłości, a
ona może wszystko wybaczyć. Oryginalnie przedstawiony
temat, płynnie, rytmicznie napisane.
jak przeczyta ten wiesz ,peknie pozdrawiam
osobiście jestem osobą bardzo pogodną ....i nie
ukrywam jest łatwiej w życiu ...z usmiechem łatwiej
nawet sie zalecać....pozdrawiam z uśmiechem
Sama jestem niesmiala,wiec doskonale rozumiem
jakale.Nie rezygnuj Zdzislawie.!Pozdrawiam bardzo
cieplutko.+++
Strach potrafi uwięzić słowa w gardle, dlatego
wychodzą tak nieskładnie. Warto uśmiechnąć się,
wyluzować i od nowa zaloty spróbować. Pozdrawiam :)