Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

jesiencholia 2


ze złotocynobrowych liści.
gdy przez nie patrzę w smutek 
twojego tęsknienia. 
w rdzeń istoty, korzenie 
koronę i źródło wszechświata 
co się cały dzieje wewnątrz ciebie 

rad nierad połączony 
z wszystkim co istnieje 
wiecznie - kłaniasz się drzewu 
na samotnej wyspie.
i z całych sił wierzysz
że rozmawiasz z Bogiem w osobie
na obraz, podobieństwo swoje 

tym który cię ocali - tak się lękasz 
miłości

pragnę cię pragnę wiedzieć  
powiesz mi obecny
gdy przyjdziesz się przytulić
na gwiezdnym sienniku 
dotknę twojego ramienia
z ukrwionego drewna

dłonią brudną od młodych orzechów, 
prawdziwków 



https://wiersze.kobieta.pl/wiersze/jesiencholia-565196

autor

Wanda Kosma

Dodano: 2022-10-11 18:13:31
Ten wiersz przeczytano 4029 razy
Oddanych głosów: 58
Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (33)

Pasjans Pasjans

Wando... Nie dam rady tego olśniewającego wiersza
skomentować inaczej niż tak:
„Juegas todos los días con la luz del universo.
Sutil visitadora, llegas en la flor y en el agua.”
Wszystko wiesz i czujesz. Gorąco Cię pozdrawiam :-)

Okoń Okoń

Rozmawiajmy z Panem Bogiem który nas stworzył na swoje
podobieństwo. Na pewno doczekamy się odpowiedzi.
Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam

Pan Bodek Pan Bodek

Rozmawiamy z Bogiem... na obraz, podobienstwo swoje.
Wybornie zauwazone.
Lekamy sie (Jego?) milosci.

Jeszcze poczytam... powoli dotrze glebia przekazu...
mam nadzieje.

Wyjasnienie ainterpunkcji jest niezwykle klarowne i
nowe dla mnie.
Tak bardzo malo wiem...
Jestes niesamowita, Wando!

Klaniam sie nisko. :)

JoViSkA JoViSkA

Bliski kontakt z naturą zbliża do Boga, z którym można
prowadzić rozmowy telepatycznie i uzyskać wiele
odpowiedzi...:) Taka jest moja interpretacja
wiersza...lubię spacery po lesie :) Pozdrawiam ciepło
Wando :)

wolnyduch wolnyduch

Tak czytam po raz kolejny i zastanawiam się nad tą
brudną dłonią,
no nic będę się wgryzać, po cichu...
Dobrej reszty wieczoru życzę, Poetce:)

amarok amarok

W tym wierszu są wszystkie pytania i wszystkie
odpowiedzi.
Ale najważniejsze pytanie dotyczy miłości.
Pytanie, co jest jej źródłem.
Odpowiedź jest piękna.
Nieważne skąd się ona bierze.
Ona po prostu jest.
Ona przytula i ocala.
Nieważne czy jest całym wszechświatem czy drzewem.
Wyrażana w różny sposób - najprostsze nawet gesty w
obliczu miłości tworzą jedność.
Reszta jest milczeniem.
To bez wątpienia jeden z Twoich najlepszych wierszy.
A co do Twojego mini wykładu o znakach to już chyba na
beju setny:)
Głęboki ukłon i serdeczne pozdrowienia od wilków.

Wanda Kosma Wanda Kosma

Kropki, przecinki, myślniki w
wierszu ainterpunkcyjnym nie są związane z systemem
interpunkcyjnym - nie podlegają regułom pisowni, tylko
licencji poetyckiej. Są to znaki tekstowe
stylistyczno-kompozycyjne, semantyczno-kompozycyjne,
prozodyjno-kompozycyjne, np. wyodrębniające
przerzutnie wewnątrzwersowe czy wprowadzające
regulacje prozodyjne, takie jak pauzy deklamacyjne,
klauzulowe, itp.
Ponadto warto zauważyć, że np. użycie minuskuły
odbiera kropce moc finalną w rozumieniu końca zdania i
wskazuje na jej inne funkcje niż interpunkcyjne.
Dziękuję za tę uwagę.

Dziękuję bardzo wszystkim Czytelnikom, pozdrawiam
Państwa serdecznie :)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Fajny wiersz. Tylko jakoś te 3 kropki nie pasują, bo
się piesze po kropce z wielką literką, albo się nie
robi kropki, tak się nauczyłam. :) Pozdrawiam
serdecznie :)

Mily Mily

Dla mnie to wiersz o niespełnionej miłości, choć
między niedoszłymi kochankami istnieje "kosmiczna
kompatybilność"
A spacer na grzyby czy orzechy dobrze robi :)
Pozdrawiam :)

@Krystek @Krystek

Wspaniały wiersz wypełniony refleksjami nad życiem i
przemijaniem. Pozdrawiam serdecznie. Życzę
beztroskiego dnia:)

marco poe marco poe

nadzwyczajny wiersz; kłaniam się pięknej duszy

marcińczyk marcińczyk

... fantastyczna poezja jesienna. Jak zwykle powala
głębia przekazu. Dla jednego to będą strofy jesienne a
dla drugie cały sens istnienia. Normalnie kłaniam się
w pas...

p.s. Wiersz jest tak dobry, że gdzieś od roku
pomyślałem czy przypadkiem nie wrócić do pisania...
brawo!

Uśmiechu :)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »