Jesiennej pamięci

już się biel w naszym domu szarzy
w kątach obojętnych na nowe
przestawianie słów pełnych
jako że chcemy wyczytać
tylko czasem powracamy w wiosennym
cyklu zjawisk
i wielu z nas już nie wierzy
odgłosom szczęśliwej jesieni
gdyż trudno patrzeć sobie w oczy
ukazując oblicze pierwszej młodości

nawet matka modląc się paciorkiem
czarnych pereł pojęła nie w porę
że może lepiej odurzać pięknem
mówienia
aby wciąż zmieniać rzeczy niemożliwe
w tych kilku pokoleniach.

autor

wojtek arp

Napisany: 2013-09-23 Dodano: 2013-09-23 20:44:01

Ten wiersz przeczytano 726 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie