Jeśli mnie kiedyś

Dla mojego męźa Leszka

Jeśli mnie kiedyś przestaniesz kochać,
Nie mów mi o tym nawet spojrzeniem.
Pozwól rozpłynąć się w twoich oczach,
Jeszcze raz otocz mnie ramieniem.

Niech twoja twarz się wypogodzi
Tak, jak za czasów narzeczeństwa,
Kiedyśmy byli szczęśliwi, młodzi
I rozpaleni iskrą szaleństwa.

Wspólny świat dawał nam upomnienia
I oczekiwał od nas więcej.
A myśmy biegli bez wytchnienia
Pod wiatr po szczęście i nieszczęście.

Czasem nas deszcz majowy zrosił.
Potem rozpłakał się jak dziecko.
Stukał do drzwi i bardzo prosił,
Żeby go wpuścić za próg na wieczność.

Burze też do nas przychodziły,
Jedna po drugiej wieczorami.
Ciskały gromy, po ziemi się wiły
I podpalały świat pochodniami.

Noce rozświetlał księżyc w nowiu
Rysunki twarzy i sylwetek.
Wróżył nam z ręki zanim powiódł
Prosto do nieba marionetek.

I słońce też świeciło mocno,
I pozwalało nam się ogrzać.
Kosztowaliśmy życie w kroplach,
By w końcu dać się wzajem poznać.

W kalejdoskopie przemijania
Krążymy wokół przeznaczenia.
Nie mamy nic oprócz kochania
Tego, co zmienia się i nie zmienia.

Nigdy mnie nie przestaniesz kochać,
Mówisz mi o tym co dzień spojrzeniem.
Już nie rozpływam się łzą w twoich oczach,
Kiedy otaczasz mnie ramieniem.

autor

annapelka1

Napisany: 2022-09-03 Dodano: 2022-09-03 11:03:13

Ten wiersz przeczytano 1008 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie