Jest noc ciemna
Jest noc ciemna, gwiazda świeci,
choć prawdziwie żyć przestała.
Tylko promień do nas leci,
szyjąc niebo niczym strzała.
By przekazać mądrość słowa,
które mędrzec nie odtworzy.
Świat już ginie, czas ratować,
nikt ponownie go nie stworzy.
Patrzę w gwiazdę rozmarzony,
tuląc wiedzy treści blade.
Jaki człowiek jest szalony,
że chce sobie nieść zagładę.
Zanim pojmie, wszystko straci,
gaśnie gwiazda w nieba toni.
Czy nam trzeba, za to płacić,
pogrążając świat w agonii.
7/03/2024
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.