[ Jestem głupia ]
Jestem głupia
a plecak noszę
z zeszytami w których -
z przodu biologia
z tyłu - poezja
pamiętam rozmowę
dwóch słynnych czytelników
jak ona zrobiła jemu tak
że samobójstwo ktoś
jeszcze inny popełnił
a przecież nawet
ich oczy nie widziały
jej ramion i jego kolan
prócz ubitych słów
zmyślonych
prawie jak moje.
jestem głupia
a pokój mam w dwóch kolorach
i szczotkę
by wyglądać
na poważnie
najlepiej w kok.
dzisiaj gdzieś wyjdę
przed siebie
z moją
inteligencją nieoczytaną.
kto będzie się śmiał
ze mnie ?
no bo kto
śmieję się z kogoś
kto ubranie ma te same
w każdą porę roku
no bo kto
śmieje się z kogoś
kto butów nie ma
a but dla niego
mógłby być domem
kto będzie się śmiał z niego
że książek nie czyta
Komentarze (6)
Twój wiersz prowokuje do myślenia jak każdy, piszesz
żeś głupia więc skąd tyle mądrych słów, może tymi
głupcami są ci nierozumiejący tych słów
Dla mnie tak nie do końca zrozumiały .. początek i
koniec świetny ale sam srodek ...hmmmm ..ale to moze
ja [ Jestem głupia]...pozdrawiam
Nie od parady masz taki nick, złodziejko marzeń,
orginalność spostrzeżeń i indywidualność bohaterki są
zaletami tego wiersza, forma także ciekawa:)
Oby więcej takich "głupich" jak Ty opisujących
inteligentnie swoje spostrzeżenia...
Wiersz o ciekawej
osobie-indywidualistce,marzycielce,bogatej
wewnętrznie.
Nie można być głupim, pisząc takie wiersze, bije z
nich ciepło, czasem smutek... a z tego tutaj -
prostota. Przyjemnie czytać.